منابع فارسی
پالمرتز، مارک (1388)، «آیین مند نمودن حقوق محیط زیست؛ بررسی کنوانسیون آرهوس،» ترجمه علی مشهدی، مجله حقوقی داور، دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی.
پارسا، علی‌رضا (1377)، »محیط زیست و حقوق بشر«، مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شماره 135-136.
پیری، مریم و ناصر قاسمی (1388)، «بررسی حقوقی- قضایی چگونگی و نقش اعمال حقوق شهروندی در محیط زیست»، علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره یازدهم، ش 3.
تقوی، لعبت؛ اوین حبیبی و لیلا اسد امرجی (1395)، «بررسی اهمیت و جایگاه رسانه در حفاظت از محیط زیست با رویکرد توسعه پایدار»، نشریه مطالعات رسانه ای، ش 32-33.
دبیری، فرهاد و عارف واحد (1390)، «رسانهها و توسعه حقوق محیط زیست»، مجله علوم و تکنولوژی محیط زیست، ش13، تابستان 1390.
رستمی، مرجان (1393)، «رابطه بین حقوق محیط زیست و نقش رسانهها»، دومین همایش ملی برنامه ریزی، حفاظت، حمایت از محیط زیست وتوسعه پایدار، تهران.
کشاورز، اسماعیل (1387)، مبانی فلسفی حق بر محیط زیست سالم، پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی.
گودرزی، محسن و یاسر اشراقی (1394)، «ارتباطات زیست‌محیطی و آسیب‌شناسی نقش زیست‌محیطی رسانه‌های ایرانی» پژوهش‌های ارتباطی، ش 84، صص 31-9.
کرمی، رویا؛ سید یوسف حجازی و عبدالمطلب رضایی (1398)، «نقش رسانه و مولفه‌های آموزش محیط زیست بر رفتار زیست محیطی اعضای سازمان‌های مردم نهاد محیط زیستی استان تهران»، فصلنامه علوم محیطی، دوره 17، ش 1.
مشهدی، علی و مهناز رشیدی (1394)، «تأثیر تحریم‌های وضع شده علیه ایران بر محیط زیست، انرژی و انتقال تکنولوژی از منظر حقوق بین الملل»، پژوهش حقوق عمومی، ش46.
مشهدی، علی (1392)، حق بر محیط زیست سالم، انتشارات میزان، ج اول.
مشهدی، علی (1396)، حقوق بشر و محیط زیست، تهران: انتشارات خرسندی.
مشهدی، علی (1392)، حقوق آلودگی هوا، تهران: انتشارات خرسندی.
منتظر قائم، مهدی و رضوانه عرفانی حسین پور (1395)، «رسانه و محیط‌زیست؛ مقدمه‌ای بر ارتباطات زیست‌محیطی»، مطالعات بین‌رشته‌ای در رسانه و فرهنگ، ش6، صص 145-170.
ویژه، محمدرضا (1385)، «حق دسترسی به اطلاعات محیط زیست: بررسی حقوق بشر اروپایی»، مجله محیط شناسی، ش 40.
هاشمی، سیمین (1400)، آلودگی جیوه ای در حقوق بین الملل براساس کنوانسیون میناماتا و تعهدات جمهوری اسلامی ایران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، به راهنمایی علی مشهدی، دانشکده حقوق دانشگاه قم.
منابع انگلیسی
Anderson, A. (2014), Media, environment and the network society. London: Palgrave Macmillan.
Anoukaha (F.) (2002), «le droit à l'environnement dans le système de Africain de protection de droit de l'homme», Dschang
AlwiDahlan, M. (1989), The Environmental Approach to Mass Media Coverage. Media Asia, 16(4), 219-222.
Boyce, T., & Lewis, J. (Eds.). (2009), Climate change and the media (Vol. 2). Peter Lang.
Chowdhury, S., Aich, U., Rokonuzzaman, M., Alam, S., Das, P., Siddika, A., ... & Callaghan, C. T. (2023), Increasing biodiversity knowledge through social media: A case study from tropical Bangladesh. BioScience, 042.
Dahlan, M. A. (1994), Expanding the role of media in environmental protection. Media Asia, 21(3), 157-163.
Janusz, B. (2005), The framework convention for the protection of the marine environment of the Caspian Sea. Chinese Journal of International Law, 4(1), 257-270.
Hansen, A. (2018), Environmental communication. The International Encyclopedia of Strategic Communication, 1-10.
Heong, K.L., Escalada, M.M., Chien, H.V. and Cuong, L.Q. (2014), Restoration of rice landscape biodiversity by farmers in Vietnam through education and motivation using media. SAPI EN. S. Surveys and Perspectives Integrating Environment and Society, (7.2).
Kiss,Alexandre, Dinah Shelton (1997), Manual of European environmental law, Cambridge University Press. p85.
Lester, L. (2020), Media and the environment. In The Media and Communications in Australia (pp. 321-326). Routledge.
Liu, P., Han, C., & Teng, M. (2021), The influence of Internet use on pro-environmental behaviors: An integrated theoretical framework. Resources, Conservation and Recycling, 164, 105162.
Magno, F. A. (1996), Media and environmental change. Peace Review, 8 (1), 41-47.
Magulova, K., &Priceputu, A. (2016), Global monitoring plan for persistent organic pollutants (POPs) under the Stockholm Convention: Triggering, streamlining and catalyzing global POPs monitoring. Environmental pollution, 217, 82-84.
Mavrodieva, A. V., Rachman, O. K., Harahap, V. B., & Shaw, R. (2019), Role of social media as a soft power tool in raising public awareness and engagement in addressing climate change. Climate, 7 (10), 122.
O'Neill, S., & Boykoff, M. (2012), The role of new media in engaging the public with climate change. Engaging the public with climate change, 233-251.
Priest, S. (2022), Mapping media's role in environmental thought and action. In The Routledge handbook of environment and communication (pp. 367-378). Routledge.
Rahmani, H., Wafa, W., & Yar, F. G. M. (2021), The Importance of Public Awareness in Environmental Protection: A Case Study in Paktika, Afghanistan. Nature Environment and Pollution Technology, 20 (4), 1621-1626.
SoleimanpourOmran, M. (2014), The effect of educating environmental ethics on behavior and attitude to environment protection. European Online Journal of Natural and Social Sciences, 3(3 (s)), pp-141.
Treen, K. M. D. I., Williams, H. T., & O'Neill, S. J. (2020), Online misinformation about climate change. Wiley Interdisciplinary Reviews: Climate Change, 11 (5), e665.
Sainteny, G. (1994). Les médias français face à l'écologisme. Réseaux. Communication-Technologie-Société, 12 (65), 87-105.
Segger, M. C. C., Perron-Welch, F., & Frison, C. (Eds.). (2013), Legal aspects of implementing the Cartagena protocol on biosafety. Cambridge University Press.
Zarsky,Lyuba (2002), Human Rights & Environment conflicts and norms in a globalizing world, Earthhscan publications, pp.199-201.
اسناد بین‌المللی
Cartagena Protocol on Biosafety to the Convention on Biological Diversity, Biosafety Protocol, (Cartagena Jan 29, 2000).
Convention on Biological Diversity. CBD. .(Rio de Janeiro, Jui 5, 1992)
Framework Convention for the Protection of the Marine Environment of the CaspianSea.(Tehran,Nov 4, 2003)
Kyoto Protocol to the United Nations Framework Convention on Climate Change (Dec 11, 1997)
Minamata Convention on Mercury (Kumamoto Oct 10, 2013)
Protocol for the Protection of the Caspian Sea against Pollution from Land-Based Sources and Activistes to the Framework Convention for the Protection of the Marine Environnent of the Caspien Sea. (Moscow, Déc 12, 2012)
StockholmConvention on Persistent OrganicPollutants, (22 mai 2001)
United NationsConvention to Combat Desertification in those Countries Experiencing Serious Drought and/or Desertification, particulary in Africa.UNCCD.(Paris-Jui 17, 1994)
United Nations Framework Convention on Climate Change.(UNFCCC, New York Mai 9, 1992
WHO Framework Convention on Tobacco Control (FCTC)(Geneva, Mai 21, 2003)
)