مطالعه تطبیقی دیپلماسی دیجیتال آمریکا، بریتانیا، چین و روسیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای مدیریت رسانه، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 دانشیار گروه دیپلماسی و سازمان‌های بین‌المللی، دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه تهران، ایران

4 استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22034/imrl.2022.353055.1135

چکیده

استفاده از شبکه­ های اجتماعی در امور دیپلماتیک یکی از رایج‌ترین عرصه ­های پیوند دیپلماسی و فناوری است که به‌نام دیپلماسی دیجیتال شناخته می ­شود. هدف از مقاله حاضر مطالعه تطبیقی دیپلماسی دیجیتال آمریکا و بریتانیا (حافظان نظم لیبرال) و چین و روسیه (تجدیدنظرطلب) و دست‌یابی به نقاط اشتراک و افتراق آن­هاست. چارچوب نظری حاکم بر این پژوهش، سازه ­انگاری است و از روش تحلیل مضمون برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. این پژوهش، از نظر جهت‌گیری کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی است. جامعه تحقیق، مجموعه اسناد منتشر شده مرتبط با دیپلماسی دیجیتال کشورهای مورد مطالعه است. نمونه تحقیق، متشکل از 20 مقاله علمی- پژوهشی، 5 مقاله اینترنتی، 2 سند دولتی و 1 مصاحبه منتشرشده از سال 2010 تا 2021 است که به‌صورت هدفمند انتخاب شده‌اند. نتایج حاصل نشان می­ دهد مقابله با هژمونی آمریکا، ایجاد تمایز شناختی با غرب، نمایش هویت مستقل از غرب و اقتدارگرایی دیجیتال، چهار مؤلفه هویتی مشترک دیپلماسی دیجیتال چین و روسیه هستند. در حالی که آمریکا و بریتانیا به‌دنبال ترویج گفتمان آزادی اینترنت و ارزش‌های ادعایی لیبرال هستند. هر چهار کشور دارای کارگزاران تکنوفیل (دوست‌دار فناوری) بوده و از دیپلماسی دیجیتال برای ترویج گفتمان خود، تضعیف رقبا و مدیریت فضای اطلاعاتی استفاده می­ کنند. چین، بریتانیا و آمریکا دارای ساختار مناسب برای پذیرش و به‌کارگیری فناوری هستند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of the Digital Diplomacy of the USA, Britain, China and Russia

نویسندگان [English]

  • Masoumeh Zamanian 1
  • Seyed Mahdi Sharifi 2
  • Mohammad Hasan Sheikh al-eslami 3
  • Abbas Nargesian 4
1 PhD student in media management, business management department, faculty of management, University of Tehran, Tehran, Iran
2 Associate Professor, Department of Business Administration, Faculty of Management, University of Tehran, Tehran, Iran
3 Associate Professor of Diplomacy and International Organizations, Faculty of International Relations, Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran
4 Assistant Professor, Department of Public Administration, Faculty of Management, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]

The use of social networks in diplomatic affairs is one of the most common fields of linking diplomacy and technology, which is known as digital diplomacy. The purpose of this article is to study the comparative digital diplomacy of the United States and Great Britain (protectors of the liberal order), China and Russia (revisionists) and to find their points of commonality and difference. The theoretical framework of this research is constructivism and thematic analysis method was used to analyze the data. This research is applied in terms of orientation and descriptive in nature. The statistical population is the collection of published documents related to the digital diplomacy of the studied countries. The statistical sample consists of 20 scientific-research articles, 5 internet articles, 2 government documents and 1 published interview from 2010 to 2021, which were selected purposefully. The results show that confronting the hegemony of the United States, creating a cognitive distinction with the West, displaying an identity independent from the West, and digital authoritarianism are the four common identity components of "China and Russia" 's digital diplomacy. While the United States and the United Kingdom seek to promote the discourse of Internet freedom and supposedly liberal values. All four countries have technophile agents and use digital diplomacy to promote their discourse, weaken competitors and manage information space. China, United Kingdom and the United States have a suitable structure for accepting and applying technology.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Digital Diplomacy
  • the United States
  • Britain
  • China
  • Russia
  • Identity
  • Structure

مراجع

جوادی‌ارجمند، محمدجعفر (1392)، «رابطه هویت و منافع در سیاست خارجی جمهوری اسلامی با تکیه بر رویکرد سازه‌انگاری»، فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، سال 5، شماره 15، صص 71-47.
جــوادی‌ارجمنــد، محمــد‌جعفــر و چــابکی، ام‌البنــین (1389)، «هویــت و شــاخص ­هــای سیاســت خــارجی جمهــوری اســلامی ایــران»، فصــلنامه سیاســت، دوره 40، شماره 1، صص 59-39.
حق‌شناس‌گرگابی، محمد و نرگسیان، عباس (1396)، «شناسایی دلایل مداخلات خط‌مشی- اداره در جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی: رابطه قوای مجریه و مقننه 1392-1388)»، فصلنامه سیاست‌گذاری عمومی، سال 3، شماره 4، صص 166- 151.
رسولی ثانی‌آبادی، الهام و عسگری، امیرحسین (1395)، «بررسی جهت‌گیری تجدیدنظرطلبی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (1392-1384)»، فصلنامه سیاست خارجی، دوره 30، شماره 4، صص 150-121.
رمضــان‌زاده، عبدالله و جوکــار، محمــدصــادق (1389)، «هویــت از منظــر ســازه ­انگــاران متعارف و رادیکال»، فصلنامه سیاست، سال 40، شماره 3، صص 150- 133.
قوام، عبد‌العلی (1390)، اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل، تهران: سمت.
متقی، ابراهیم، کاظمی، حجت (1386)، «سازه ­انگاری، هویت، زبان و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست، سال 37، شماره 4، صص 237- 209.
معینی‌‌علمداری، جهانگیر و راسخی، عبدالله (1389)، «روش‌شناسی سازه ­انگاری در حوزه روابط بین‌الملل»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، سال 4، شماره 2، صص 214- 183.
شیخ‌الاسلامی, محمدحسن، رضاپور، داود (1401)، «دیپلماسی توئیتری: مقایسه عملکرد حساب کاربری سفیر چین در تهران و حساب کاربری فارسی وزارت خارجه امریکا در زمینه شبکه‌سازی»، مطالعات رسانه‌های نوین، سال 4، شماره 13.
عاملی، ‌سید‌حامد، خرازی‌آذر، ‌رها، مظفری، افسانه (1396)، «نقش تکنولوژی‌های نوین رسانه‌ای در دیپلماسی رسانه‌ای جمهوری اسلامی ایران»، راهبرد اجتماعی فرهنگی، دوره 6، شماره 22، صص153- 176
Adesina, Olanrewaju (2017), “Foreign policy in an era of digital diplomacy”, Cogent Social Sciences, 3(1), 1–15.
Ashworth, L. M. (2002), “Did the realist-idealist great debate really happen? A revisionist history of international relations”, International Relations, 16(1), 33-51.
Bjola, Corneliu. Holmes, M. (Eds.) (2015), Digital Diplomacy: Theory and practice (1st ed.). Routledge.
Bjola, Corneliu. Papadakis, Krysianna (2020), "Digital propaganda, counter publics and the disruption of the public sphere: The Finnish approach to building digital resilience". Cambridge Review of International Affairs. 33. 1-29.
Bjola, Corneliu (2020), “Diplomacy in the Age of Artificial Intelligence.” In: EDA Working Paper. Abu Dhabi: Emirates Diplomatic Academy, 1-47.
Braun, Virginia. Clarke, Victoria (2006), "Using thematic analysis in psychology". Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77–101.
Collins, Neil. Bekenova, Kristina (2019), "Digital diplomacy: success at your fingertips, Place Branding and Public Diplomacy", Palgrave Macmillan, 15(1), 1-11.
Cull, Nicholas John (2013), "The Long Road to Public Diplomacy 2.0: The Internet in US Public Diplomacy", International Studies Review, 15(1), 123–139
Cull, Nicholas John (2019), Public Diplomacy: Foundations for Global Engagement in the Digital Age. Cambridge: Polity Press,
DiCicco, Jonathan M. Sanchez, Victor M (2021), “Revisionism in International Relations”, Oxford Encyclopedia of International Studies.
Digital Diplomacy Index (2020), Avaiable at: https: //digital-diplomacy-index.com
Hallams, Ellen (2010), "Digital Diplomacy: The Internet, the Battle for Ideas and US foreign policy", CEU Political Science Journal, 5(4), 538-574.
Hopf, Ted (1998), "The Promise of Constructivism in International Relations Theory", International Security 23 (1), 171-200
Ittefaq, Muhammad (2019), "Digital Diplomacy via Social Networks: A Cross-National Analysis of Governmental Usage of Facebook and Twitter for Digital Engagement", Journal of Contemporary Eastern Asia, 18(1), 49–69.
Jayatilaka, Gihan Chanaka (2020), “The Effects of Digital Diplomacy on International Relations: Lessons for Sri Lanka”, Policy Briefs Series: No.23
Justinek, Gorazd & Carli, Sabina & Omahna, Ingrid (2019), "Digital Diplomacy in Practice: A Case Study of the Western Balkan Countries". 13(2), 187-202
Kampf, Ronit. Manor, Ilan. Segev, Elad (2015), "Digital Diplomacy 2.0? A Cross-national Comparison of Public Engagement in Facebook and Twitter", The Hague Journal of Diplomacy, 10(4), 331-362
King, Nigel. Horrocks, Christine (2010), Interviews in qualitative research. London: Sage.
Lemke, Tobias. Habegger Michael (2020), "Diplomat or Troll? The case against digital diplomacy In Corneliu Bjola, Ruben Zaiotti" (Eds.), Digital Diplomacy and International Organisations, 229-266 
Manor, Ilan. Holmes, Marcus (2018), "Palestine in Hebrew: Overcoming the Limitations of Traditional Diplomacy", Revista Mexicana de Política Exterior 113 (May-August), 163-183
Manor, Ilan. Pamment, James (2019), "towards prestige mobility? Diplomatic prestige and digital diplomacy", Cambridge Review of International Affairs. 32. 1-32.
Manor, I., & Segev, E (2019), "Social Media Mobility: Leveraging Twitter Networks in Online Diplomacy", Global Policy, 11(2). 1-15.
Manor, Ilan (2020), "The Russians are Laughing! The Russians are Laughing! How Russian Diplomats Employ Humour in Online Public Diplomacy", Global Society. 35.
Manor, Ilan (2019), "the Digitalization of Public Diplomacy", Сham, Switzerland: Palgrave Macmillan.
Marczuk, Karina (2020), "Modern Diplomats as Civil Servants: Capabilities, Competencies, and Education – A Case Study of the Foreign Service in Poland" (The Palgrave Handbook of the Public Servant).
Metzgar, Emily (2012), "Is it the medium or the message social media american public diplomacy", Global Media Journal, 11: 21.
Melissen, Jan (2005), The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations, New York: Palgrave Mac Millan.
Kreuter, Judith (2021), Ideas and Objects, Meaning and Causation—Frame Analysis from a Modernist Social Constructivism Perspective. In: Climate Engineering as an Instance of Politicization. Springer Climate. Springer, Cham.
Onuf, Nicholas Greenwood (1989), "world of Our Making: Rules and Rule in Social Theory and International Relations", Colombia: university of South Carolina Press.
Price, Richard. Reus- Smith, Chris. (1998), “Critical International Theory and Constructive.” European Journal of International Relations, 4,3.
Puri, Samir (2017), "The Strategic Hedging of Iran, Russia, and China: Juxtaposing Participation in the Global System with Regional Revisionism", Journal of Global Security Studies. 2. 307-323.
Stent, Angela (2020), Russia and China: Axis of revisionists? Report for brookings institution
Turner, Oliver. Nymalm, Nicola (2019), "Morality and progress: IR narratives on international revisionism and the status quo". Cambridge Review of International Affairs, 32: 4
Verrekia, Bridget, (2017), "Digital Diplomacy and Its Effect on International Relations", Independent Study Project (ISP) Collection.
Tsvetkova, Natalia (2020), Russian Digital Diplomacy: A Rising Cyber Soft Power? In: Velikaya A., Simons G. (eds) Russia's Public Diplomacy. Studies in Diplomacy and International Relations. Palgrave Macmillan, Cham
Voicu, Nicoleta (2020), "Digital Diplomacy. A New Micro-Sphere of Public Communication”, Postmodern Openings, 11(3), 160-176
Xuetong, Yan (2020), “Bipolar Rivalry in the Early Digital Age”, The Chinese Journal of International Politics, Volume 13, Issue 3, Autumn, 313–341
Zuboff, Shoshana (2019), The Age of Surveillance Capitalism: The Fight for a Human Future at the New Frontier of Power, New York: PublicAffairs.
Zwarts. Hendrik, Du Toit. Jaco, Von Solms. Basie (2022), A Cyber-Diplomacy and Cybersecurity Awareness Framework (CDAF) for Developing Countries,  Proceedings of the 21st European Conference on Cyber Warfare and Security, Vol. 21 No. 1

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار