ابراهیمیترکمان، ابوذر (1395)، تفاوتها و همانندیهای اتحاد جماهیر شوروی و فدراسیون روسیه. تهران: انتشارات اطلاعات.
استراوس، آنسلم؛ کوربین، جولیت. ام (1390)، مبانی پژوهش کیفی؛ فنون و مراحل تولید نظریه زمینهای، ترجمه ابراهیم افشار، تهران: نشر نی.
اسماعیلی، محمد (1388)، دیپلماسی رسانهای با تاکید بر نقش صداوسیما، تهران: جام جم.
اکبری، کمال (1393)، تأملاتی در دین و رسانه، کرج: ارمغان حیات.
بهمن، شعیب و همکاران (واحد پژوهشهای کاربردی برونمرزی صداوسیما) (1394)، اهمیت راهاندازی سیمای روسی برونمرزی (با تأکید بر ضرورتها، موانع، راهبردها و مدل مطلوب رسانهای)، تهران: واحد پژوهشهای کاربردی معاونت برونمرزی صداوسیما
حسینیانجدانی، مریم (1395)، روش تحلیل مضمون. تهران: مرکز پژوهش و سنجش صداوسیما.
دهقانی، سیدجلالالدین (1386)، «هویت و منفعت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» چاپ شده در: داود کیانی (به کوشش) مجموعه مقالات منافع جمهوری اسلامی ایران، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
دونایوا، النا (1389)، روابط فرهنگی ایران و روسیه: امکانات و موانع. فصلنامه ایراس، سال پنجم، شماره 6 (بهار و تابستان)، صص 80-69.
رحیمی، فاطمه (1396)، «آسیبشناسی دیپلماسی رسانهای جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات منطقه خاورمیانه در عصر جهانی شدن»، پایاننامه کارشناسی ارشد روابط بینالملل، دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم.
ساداتی، سیدنصرالله (1393)، نقش شبکههای برونمرزی رسانه ملی در دیپلماسی رسانهای با تأکید بر شبکههای العالم و پرس تی وی. فصلنامه پژوهشهای ارتباطی، سال بیست و یکم، شماره 3 (پاییز)، 120-99.
سلطانیفر، محمد؛ خانزاده، لیلا (1392)، دیپلماسی رسانهای جمهوری اسلامی ایران (فرصتها، چالشها، آسیبشناسی و راهبردها). مطالعات فرهنگ و ارتباطات، سال چهارهم، شماره 22 (تابستان)، 205-181.
سنایی، مهدی و کرمی، جهانگیر (1387)، روابط ایران و روسیه، تهران: انتشارات ایراس.
شاهمحمدی، یوسف (1395)، واکاوی مناسبات ایران و روسیه با توجه به عناصر برسازنده هویت جمهوری اسلامی ایران (1384-1357). پایاننامه کارشناسی ارشد. گروه علوم سیاسی و روابط بینالملل. دانشکده حقوق و علوم سیاسی. دانشگاه خوارزمی.
طباخی ممقانی، جواد (1391)، دیپلماسی رسانه ای و الزامات آن، مطالعات عملیات روانی، شماره 31، زمستان، صص 117-89.
عابدیجعفری، حسن و همکاران (۱۳۹۰)، «تحلیل مضمون و شبکه مضامین روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در دادههای کیفی»، دوفصلنامه اندیشه مدیریت راهبردی، دوره ۵، شماره دوم، پاییز و زمستان، صص ۱۵۱ – ۱۹۸.
عاملی، سیدحامد؛ خرازی آذر، رها؛ مظفری، افسانه (1396)، نقش تکنولوژی های نوین رسانه ای در دیپلماسی رسانه ای جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه راهبرد اجتماعی و فرهنگی، دوره ششم، شماره 22 (بهار)، 176-153.
کمالی، یحیی (۱۳۹۷)، «روششناسی تحلیل مضمون و کاربرد آن در سیاست گذاری عمومی» فصلنامه سیاستگذاری عمومی، دوره ۴، شماره ۲، تابستان، صص ۲۰۸- ۱۸۹.
گیلبوا، ایتان (1388)، ارتباطات جهانی و سیاست خارجی. ترجمه حسامالدین آشنا و محمدصادق اسماعیلی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق علیهالسلام.
لوک وان، کامپنهود؛ کیوی، ریموند (1384)، روش تحقیق در علوم اجتماعی (نظری و عملی). ترجمه عبدالحسین نیکگهر، تهران: توتیا
مارشال، کاترین؛ راس من، گرچن (1390)، روش تحقیق کیفی، ترجمه علی پارساییان و سیدمحمد اعرابی، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
متقی، ابراهیم؛ شایسته، حمید (1396)، دیپلماسی عمومی ایران؛ ظرفیتها و چالشها. فصلنامه مطالعات منافع ملی، دوره دوم، شماره هشتم (تابستان)، 55-29.
مؤذن، کاظم (1391)، «بررسی و تحلیل رابطه بازنمایی رسانهای و دیپلماسی رسانهای»، نامه فرهنگ و ارتباطات، سال چهارم، شماره 6 و 7 (بهار و تابستان)، صص 196-171.
وخشیته، احمد (2018)، «اهمیت و جایگاه دیپلماسی فرهنگی رسانهای در روابط ایران و روسیه» چاپ شده در: مجموعه مقالات پنج قرن روابط ایران و روسیه، روسیه: بنیاد شرقشناسی مسکو.
Ammon, R. (2001). Global television and the shaping of world politics: CNN, telediplomacy, and foreign policy. Jefferson, NC: McFarland.
Braun,Virginia and Clarke, Victoria (2006), “Using the matic analysis in psychology”, Qualitative Research in Psychology, Vol. 3, No. 2, Pp. 77-101.
Gilboa, E. (2000). Mass communication and diplomacy: A theoretical framework, Communication Theory, 10:275–309.
Gilboa, E. (2008). Media Diplomacy, In W. Donsbach (Ed), Encyclopedia of Communication (Vol. VII, 2852-2857). London: International Communication Association/Blackwell Publishing.